Advent-verwachten

Advent een tijd van verwachten,
een tijd om na te denken,
of ik vrij ben van wereldse gedachten..

Advent een tijd, om mij te bezinnen,
eens diep te kijken bij mezelf van binnen …
Nadenkend: of ik de Christus nog verwacht,
Bedenkend: of mijn hart nog naar Hem smacht…

Hij was als kind geboren,
en groeide naar volwassenheid.
Lerend om anderen te leren,
verlangend de wereld te bekeren…

Maar…hoe zit het bij mij, en ook bij u
zijn wij ook nog steeds verlangend,
Hem te laten groeien in ons leven, nu…

Ben ik, nog steeds verlangend…
Lerend om de ander te leren,
verlangend de wereld te bekeren..

Hij kwam, nam een opdracht met zich mee,
wordt vissers van mensen, in de grote mensenzee..
Vertel, van het geboren worden, vertel ook van het Kruis,
vertel van het levend worden in zijn veilig thuis…

Daarom nogmaals, met advent bezinnen,
hoe zit het bij jou van binnen?

Is advent of Kerst, één en al gezelligheid,
of maak je nu, ook nog tijd…
Om de ander te nodigen, te laten zien wat er in je leeft,
misschien te vertellen, hoeveel jij om Hem geeft…
Misschien de ander uit de eenzaamheid te trekken,
misschien…. Zo, de ander opnieuw tot leven wekken..

Advent en Kerst, een feest van bezinning,
een feest van licht,een feest van de geboorte
van een kind in een stal…
rest alleen nog maar de vraag?
Wat ik met het kind doen zal…

- John Pol -